Steenuilen deel 1 ( op pad naar de steenuilen )

  Dit is het begin van een aantal blogjes over mijn belevenis bij de steenuilen van 

                                    Franneke !

  Steenuil toen in 2011.

Aan de rand van ons dorp woont al een aantal jaren een steenuilen koppel wat ik al enkele jaren probeer te fotograferen van af een pad aan de achterkant van de kast en bovenstaande foto is daar het beste resultaat van.

Eerste oogcontact 2012.

Maar elke lente denk je ik ga nog eens kijken bij de steenuiltjes gewoon om dat het zo leuk is als ze je aankijken met die knal gele doordringende ogen.
Met de camera op de rijstzak rij ik dan heel voorzichtig de pad in en meestal zonder iets te zien weer aan de andere kant eruit, nee vandaag niks maar na enkele herhalingen in de weken die volgden,  heb ik ze meerdere malen thuis getroffen en heb er wat beelden van kunnen maken.





Op een dag was ik aan het fotograferen toen de mensen die er woonden even wat dichterbij kwamen kijken wat die auto ( mijn auto ) in de pad aan het doen was.
Later kwamen ze ook nog langs gereden met vragende ogen, toen ik zag dat ze bij hun oprit stopte ben ik er heen gereden en uitgelegd wat ik aan het doen was en dat ik wel een paar foto`s af zou geven dat vond men goed.

Foto voor bewoonster. 

In de week die volgde heb ik deze foto links gemaakt en met mijn naam en telefoonnummer in de bus gedaan, de dag daarop belde de vrouw des huizes om te bedanken ze had haar uiltjes nog nooit van zo dichtbij gezien en was heel enthousiast en dol blij, ze vertelde ook dat ze ze s`morgens al meerdere malen samen in het portaaltje van de kast had zien zitten in de zon.
Vanuit de keuken kon ze namelijk met een verrekijker de kast observeren.





Heb haar toen verteld dat ik dat vanaf de pad niet kon fotograferen en toen mocht ik als het nodig was op haar erf komen.
Nou daar werd ik natuurlijk helemaal blij van en heb toen thuis een plannetje uitgewerkt want gewoon aan de voorkant onder kast gaan staan heeft natuurlijk niet zoveel zin.
Ben met een tekening van een nog te maken schuiltentje terug gegaan en hebben toen samen een passende plek ervoor gezocht, niet in haar wilde bloemen en op geruime afstand van de kast want de voorkoming van verstoring stond voorop, heb daarom gelijk belooft om het stil te houden ook vooral mijn Kiek nou vrienden.
Sorry maar de natuur gaat voor de foto !

Poetsen met het oog op de kast.

Dikkertje dap.

En de ogen op mij : )

Inmiddels waren de uiltjes al gewend aan mijn auto met daaruit een lens onder een gecamoufleerd gordijntje uit, zodat ik tijdens het poetsen van de steenuil wat foto`s kon maken met wel nu en dan een blik van ik hou je in de gaten kerel !


             Zo het begin is gemaakt en in het volgende blog beelden van het maken van het schuiltentje !


Gr Michel